Szynszyloszczur stokowy
Abrocoma bennettii[1] | |||
Waterhouse, 1837 | |||
Szynszyloszczur stokowy | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
szynszyloszczur stokowy | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
Szynszyloszczur stokowy[3] (Abrocoma bennettii) – endemiczny gatunek gryzonia z rodziny szynszyloszczurowatych (Abrocomidae)[4] zamieszkujący tereny Ameryki Południowej w środkowej części Chile, od Copiapó do rzeki Biobío, na wysokości do 2000 m n.p.m[2].
Abrocoma bennettii obejmuje dwa podgatunki[4]:
Kariotyp
[edytuj | edytuj kod]Garnitur chromosomowy szynszyloszczura stokowego tworzą 32 pary (2n=64) chromosomów; FN=114[5].
Zasięg geograficzny
[edytuj | edytuj kod]Gatunek występuje endemicznie w środkowej części Chile od Copiapó do rzeki Biobío, na wysokości do 2000 m n.p.m[2].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Szynszyloszczur stokowy zamieszkuje zachodnie zbocza Andów porośnięte śródziemnomorskimi krzewami[2]. Wykorzystują czasem nory wspólnie z gryzoniami sympatrycznego gatunku O. degus (koszatniczka pospolita)[6][7].
Ochrona
[edytuj | edytuj kod]Gatunek podlega ochronie na terenie czterech obszarów: Los Cipreses, Rio Blanco, Las Chinchillas i Bosque Fray Jorge[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Abrocoma bennettii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e Abrocoma bennettii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Abrocoma bennettii. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 30 października 2014]
- ↑ Angel E. Spotorno i inni, Chromosome divergence of Octodon lunatus and Abrocoma bennetti and the origins of Octodontoidea (Rodentia: Histricognathi), „Revista Chilena de Historia Natural”, 68, 1995, s. 227–239 (ang.).
- ↑ Thomas J. Reynolds, John W. Wright. Early postnatal physical and behavioural development of degus (Octodon degus). „Laboratory Animals”. 13 (2), s. 93–99, 1979. ISSN 1758-1117. (ang.).
- ↑ George Fulk: Notes on the activity, reproduction, and social behavior of Octodon degus. Journal of Mammalogy 57/3: 495–505, 1976.